Cicero: Tusculanae Disputationes – Buch 5, Kapitel 5 – Übersetzung

Lateinischer Text: Deutsche Übersetzung:
Liber quintus Buch 5, Kapitel 5
Sed et huius culpae et ceterorum vitiorum peccatorumque nostrorum omnis a philosophia petenda correctio est. Cuius in sinum cum a primis temporibus aetatis nostra voluntas studiumque nos compulisset, his gravissimis casibus in eundem portum, ex quo eramus egressi, magna iactati tempestate confugimus.
0 vitae philosophia dux, o virtutis indagatrix expultrixque vitiorum! O Philosophie, Führerin des Lebens, o Entdeckerin der Tugend und Vertreiberin der Laster!
Quid non modo nos, sed omnino vita hominum sine te esse potuisset? Was hätten nicht nur wir, sondern überhaupt das Leben der Menschen ohne dich sein können?
Tu urbis peperisti, tu dissipatos homines in societatem vitae convocasti, tu eos inter se primo domiciliis, deinde coniugiis, tum litterarum et vocum communione iunxisti, tu inventrix legum, tu magistra morum et disciplinae fuisti; Du hast Städte hervorgebracht, hast die verstreut lebenden Menschen zu einem gemeinsamen Leben zusammengerufen, du hast sie untereinander verbunden durch ihre Wohnsitze, dann durch Ehen, dann durch eine gemeinsame Schrift und Sprache, du warst die Erfinderin der Gesetzte, du die Lehrerin der Sitten und von Kunst und Wissenschaft;
Ad te confugimus, a te opem petimus, tibi nos, ut antea magna ex parte, sic nunc penitus totosque tradimus. Zu dir nehmen wir Zuflucht, von dir erbitten wir Hilfe, und so, wie früher zu einem großen Teil, vertrauen wir uns dir nun ganz und vollkommen an.
Est autem unus dies bene et ex praeceptis tuis actus peccanti inmortalitati anteponendus. Es ist aber ein einziger Tag, der gut und nach deinen Vorschriften verbracht wurde, einer Unsterblichkeit mit Fehlern vorzuziehen.

Schreibe einen Kommentar

Pflichtfelder sind mit * markiert.